ازمایشگاه های شیمی

 

تيتراسيون ازمايش شماره 3 –
 
 
مقدمه
تیتر کردن از روشهای تجزیه حجمی است. در تجزیه حجمی ابتدا جسم را حل کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده میشود، میسنجند. در تیتراسیون محلول استاندارد بهطور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه میشود.

افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه مییابد تا مقدار آن از نظر اکیوالان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکیوالان نقطه ای است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است. این نقطه را نقطه پایان عمل از نظر تئوری یا نقطه هم ارزی نیز میگویند.
روش تیتر کردن
در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته میشود، میافزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد تا واکنش شیمیایی بین محلول استاندارد و تیتر شونده کامل شود. سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب میکنند.
یک مثال
نقطه اکیوالان در عمل تیتر کردن NaCl با نقره تیترات وقتی مشخص میشود که برای هر وزن فرمولی -Cl در محیط یک وزن فرمول +Ag وارد محیط عمل شده باشد و یا در تیتر کردن ، سولفوریک اسید (H2SO4 ) با سدیم هیدروکسید ( NaOH ) نقطه اکیوالان وقتی پدید میآید که دو وزن فرمولی اسید و دو وزن فرمولی باز وارد محیط عمل شوند.
تشخیص نقطه اکیوالان
نقطه اکیوالان در عمل بوسیله تغییر فیزیکی ( مثلا تغییر رنگ ) شناخته میشود. نقطه ای که این تغییر رنگ در آن روی میدهد، نقطه پایان تیتر کردن است. در تیتراسیون اسید و باز شناساگرها برای تعیین زمان حصول نقطه اکیوالان بکار میروند. تغییر رنگ معرف ، نشانگر نقطه پایانی تیتراسیون میباشد.



بر حسب واکنشهایی که بین محلول تیتر شونده و استاندارد صورت میگیرد، تجزیههای حجمی (تیتراسیون) به دو دسته تقسیم میشوند:

انواع تیتر کردن
ا• روشهایی که بر اساس ترکیب یونها هستند. یعنی تغییر ظرفیت در فعل و انفعالات مربوط به آن صورت نمیگیرد. این روشها عبارت اند از:



روشهایی که بر اساس انتقال الکترون هستند؛ مانند واکنشهای اکسایش و کاهش
تیتر کردن واکنش های اسید و باز یا خنثی شدن
تیتر کردن ، عبارت است از تعیین مقدار اسید یا باز موجود در یک محلول که با افزایش تدریجی یک باز به غلظت مشخص یا بر عکس انجام میگیرد. موقعی که محلول یک باز دارای یونهای -OH است به محلول اسید اضافه کنیم، واکنش خنثی شدن انجام میشود


محاسبات
معمولا حجم مشخص (V) از محلول اسید با نرمالیته مجهول (N) انتخاب کرده ، بهکمک یک بورت مدرج بهتدریج محلو ل یک باز به نرمالیته مشخص (N) به آن اضافه میکنند. عمل خنثی شدن وقتی کامل است که مقدار اکیوالان گرم های باز مصرفی برابر مقدار اکیوالان گرم های اسید موجود در محلول شود.

برای این که عمل تیتراسیون بدقت انجام شود، باید عمل افزایش محلول باز درست موقعی متوقف گردد که تساوی فوق برقرار شود. روش معمول و همگانی برای تعیین پایان تیتراسیون استفاده از شناساگرهاست..

واکنش خنثی شدن
دید کلی
تیتراسیونهای خنثیشدن بطور گسترده در تعیین غلظت آنالیتهایی کاربرد دارند که یا اسید و یا باز هستند، یا با استفاده از روشهای مناسب به چنین گونههایی تبدیل میشوند. آب ، حلال معمول برای تیتراسیون خنثیشدن است، زیرا بسادگی در دسترس و ارزان و غیرسمی است. پایین بودن ضریب انبساط دمایی آن یک خاصیت اضافی دیگر است.

ولی بعضی از آنالیتها در محیط آبی قابل تیتر کردن نیستند، زیرا انحلالپذیری آنها بسیار پایین است، یا چون قدرتهای اسیدی یا بازی آن چندان زیاد نیست که نقاط پایان رضایت بخشی را فراهم کنند. غلظت چنین موادی را اغلب میتوان با تیتر کردن آنها در حلال دیگر به غیر از آب تعیین کرد.


نظریه تیتراسیونهای خنثیکردن
محلولهای استاندارد اسیدها و بازهای قوی را بطور گستردهای برای تعیین آنالیتهایی بکار میبرند که خود اسید یا بازند یا میتوانند با اعمال شیمیایی به چنین گونههایی تبدیل شوند.
واکنشگرها برای واکنشهای خنثیشدن
محلولهای استاندارد برای تیتراسیونهای خنثی شدن همواره از اسیدها یا بازهای قوی تهیه میشوند، زیرا این نوع واکنشگرها تیزترین نقطه پایانی را ارائه میکنند.
محلولهای استاندارد
محلولهای استاندارد بکار گرفته شده در تیتراسیونهای خنثی شده ، اسیدهای قوی یا بازهای قوی هستند. زیرا این اجسام در مقایسه با اسیدهای ضعیف و بازهای ضعیف بطور کاملتر با آنالیت واکنش میدهند. اسیدهای استاندارد از اسید هیدرو کلرویک ، اسید پرکلریک و اسید سولفوریک تهیه میشوند. اسید نیتریک بندرت بکار برده میشود، زیرا خاصیت آن بعنوان یک اکسنده ، عامل بالقوهای برای واکنشهای جانبی ناخواسته است.

باید بخاطر داشت که محلولهای گرم و غلیظ اسید سولفوریک و اسید پرکلریک نیز عوامل اکسنده مستعدی هستند و بنابراین پرخطرند.

بنابرین ، خوشبختانه ، محلولهای رقیق این واکنشگرها نسبتا بیخطرند و میتوانند بدون احتیاطهای خاص بجز محافظت چشم ، در آزمایشهای شیمی تجزیهای بکار برده شوند. محلولهای استاندارد بازی معمولا از هیدروکسید سدیم ، هیدروکسید پتاسیم و گهگاه از هیدروکسید باریم تهیه میشوند. مجددا ، هنگام کار با این واکنشگرها و محلولهای آنها باید همیشه چشمها محافظت شوند.

نظریه رفتار شناساگر
بسیاری از اجسام طبیعی و سنتزی ، رنگهایی از خود نشان میدهند که به PH محلولی که این اجسام در آن حل شدهاند، بستگی دارند. برخی از این اجسام که طی قرنها برای نشان دادن خاصیت قلیایی یا اسیدی آب بکار برده شدهاند، در سالهای اخیر بعنوان شناساگر اسید و باز بکار گرفته میشوند. بطور کلی ، شناساگرهای اسید و باز ، اسیدها و بازهای ضعیف آلی هستند که بسته به تفکیک یا تجمع ، متحمل تغییرات ساختاری درونی میشوند که به تغییر در رنگ منجر میشود.
کاربردهای نوعی تیتراسیونهای خنثیشدن
تیتراسیونهای خنثیشدن در اندازه گیری آن دسته از گونههای بیشمار معدنی ، آلی و زیستی که خواص اسیدی یا بازی ذاتی دارند بکار برده میشوند. ولی کاربردهای بسیاری به همان اندازه اهمیت وجود دارند که در آنها ترکیب مورد تجزیه با یک واکنشگر مناسب به یک اسید یا باز تبدیل و سپس با یک باز یا اسید قوی استاندارد تیتر میشود.

دو نوع عمده از نقاط پایانی بطور گسترده در تیتراسیونهای خنثیشدن بکار برده میشود. نوع اول یک نقطه پایانی بصری است و بر پایه تغییر رنگ شناساگر قرار دارد. نوع دوم یک نقطه پایانی پتانسیومتری است که در آن پتانسیل یک سیستم الکترود شیشه - کامومل با یک وسیله اندازه گیری ولتاژ تعیین میشود. پتانسیل اندازه گیری شده مستقیما متناسب با پي اچ است..



تجزیه عنصری
تعدادی از عناصر مهم را که در سیستمهای آلی و زیستی دخالت میکنند، میتوان به سهولت با روشهایی که در مرحله پایانی به یک تیتراسیون اسید و باز ختم میشوند، اندازه گیری کرد. عموما عناصری که قابلیت این نوع تجزیه را دارند، غیر فلزند و شامل کربن ، نیتروژن ، گوگرد ، کلر ، برم ، فلوئور و چند گونه نامتداول دیگرند. در هر مورد ، عنصر به یک اسید یا باز معدنی تبدیل و متعاقبا تیتر می شود.

بعنوان مثال ، نیتروژن در بسیاری از مواد با اهمیت در پژوهش ، صنعت ، کشاورزی یافت میشود. مثلا نیتروژن در اسیدهای آمینه ، پروتئینها ، داروهای سنتزی ، کودهای شیمیایی ، مواد منفجره ، خاک ، آبهای آشامیدنی و رنگها وجود دارد. پس روشهای تجزیهای برای تعیین نیتروژن بویژه در مواد آلی از اهمیت بسیاری برخوردارند.
اندازه گیری مواد معدنی
تعداد زیادی از گونههای معدنی را میتوان توسط تیتراسیون با اسیدها یا بازهای قوی اندازه گیری کرد. بعنوان مثال ، نمکهای آمونیوم را میتوان بسادگی با تبدیل به آمونیاک توسط باز قوی و سپس تقطیر در دستگاه کلدال اندازه گیری کرد. آمونیاک طبق روش کلدال جمع آوری و تیتر میشود. روشی را که برای نمکهای آمونیوم بیان شد، میتوان برای اندازه گیری نیترات و نیتریت معدنی تعمیم داد.
تعیین گروههای عاملی آلی
تیتراسیونهای خنثیشدن برای سنجش مستقیم و غیر مستقیم انواع گروههای عاملی آلی روشهای سادهای را فراهم میکنند.
کاربرد واکنشهای خنثی شدن در محیط غیر آبی
دو نوع از ترکیباتی را که در محیط آبی قابل تیتر کردن نیستند، میتوان با تیتراسیون خنثیشدن در حلالهای غیر آبی مناسب اندازه گیری کرد. دسته اول ، اسیدها و بازهای آلی با وزن مولکولی زیادند که انحلالپذیری محدودی در آب دارند. نوع دوم ترکیبات معدنی یا آلی هستند که از نظر اسید و باز آنقدر ضعیف هستند ( یا کوچکتر از ) که نقاط پایانی رضایتبخشی در محیط آبی ارائه نمیدهند.

مثالهایی از این دسته عبارتند از آمینهای آروماتیک ، فنلها و نمکهای مختلفی از اسیدهای معدنی و کربوکسیلیک. اغلب ترکیباتی که نقاط پایانی رضایت بخشی در آب ندارند، در حلالهایی که خاصیت اسیدی یا بازی آنها را افزایش میدهند نقاط پایانی تیزی را ارائه میدهند.

هر چند تیتراسیونهای غیر آبی ، اندازه گیری گونهای را که در آب قابل تیتراسیون نیست، امکان پذیر میسازند، معایب چندی نیز در استفاده از آنها وجود دارد. معمولا حلالها ، گران و اغلب فرار و سمیاند. همچنین اکثر آنها ضرایب انبساط کاملا بزرگی دارند و کنترل بیشتری دمای واکنشگر برای جلوگیری از بروز خطاهای نامعین در اندازه گیری حجم لازم است.

معرفهای PH یا شناساگرهای شیمیایی اسید و باز ، ترکیبات رنگی یا غیر رنگی آلی با وزن مولکولی بالا هستند که در آب یا حلالهای دیگر به دو صورت اسیدی و بازی وجود دارند.
نگاه اجمالی
بهترین شناساگرهای اسید - باز ، اسیدهای آلی ضعیف میباشند. شکل اسیدی شناساگر رنگ مشخصی دارد و در صورت از دست دادن پروتون ، به ترکیب بازی که دارای رنگ دیگری میباشد، تبدیل میشود. یعنی تغییر رنگ اغلب شناساگرها از محلول بستگی به تغییر شکل آنها دارد. با استفاده از شناساگرها میتوان PH یک محلول را تعین کرد شناساگرهای مختلفی برای تعیین PH شناخته شدهاند که هر یک در محدوده خاصی از PH تغییر رنگ میدهند.
چگونگی تغییر رنگ یک شناساگر
شناساگرها ، اسیدها یا بازهای ضعیفی هستند و چون اکثر آنها شدیدا رنگی هستند، در هر اندازه گیری PH چند قطره از محلول رقیق شناساگر کافی میباشد. شناساگرهای اسید - باز را معمولا به صورت HIn نشان میدهند.


فرم اسیدی HIn ↔ H+ + -In فرم بازی

(Ka = (H+)x(In-)/(HIn)



اگر محلولی شامل دو جزء رنگی A و B باشد، معمولا رنگ A در مخلوط وقتی توسط چشم انسان تشخیص داده میشود که شدت آن ، ده برابر بیشتر از شدت رنگ B باشد، چون شدت آن تابع غلظت است. بنابراین رنگ ترکیب اسیدی شناساگر زمانی قابل رویت است که :


(10In-) = (HIn)

و رنگ و ترکیب بازی شناساگر زمانی قابل مشاهده است که:


(In-) = 10(HIn)

انتظار میرود وقتی که (In-) = (HIn) میباشد، رنگ شناساگر حد واسط بین دو رنگ باشد. در آن نقطه ویژه :

اهمیت استفاده از شناساگر مناسب در تیتراسیون
با استفاده از انواع شناساگر ، میتوان PH یک محلول را تعیین کرد. برای این کار لازم است محدوده PH تغییر رنگ شناساگر را بدانیم. در تیتراسیونهای اسید و باز هم لازم است که PKa شناساگر مورد استفاده به PH محلول مورد نظر نزدیک باشد، در غیر اینصورت آزمایش همراه با خطا خواهد بود. اگر شناساگر قبل از نقطه همارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان کمتر از نقطه همارزی (خنثی شدن اسید یا باز) است و اگر شناساگر بعد از نقطه هم ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان بیشتر از نقطه هم ارزی است.

در برخی از موارد مخلوطی از دو یا چند شناساگر در یک تیتراسیون مصرف میشود تا تغییر رنگ مشخصی در نقطه پایان رخ دهد. بعنوان مثال میتوان متیلن آبی را با متیلن قرمز مخلوط کرده و یک شناساگر مخلوط بوجود آورد که در PH حدود 5.4 از بنفش به سبز تغییر رنگ میدهد. در این مورد ، متیلن آبی حین تیتراسیون بدون تغییر رنگ میماند. اما متیلن قرمز در PHهای کمتر از حدود 5.4 قرمز و در PHهای بیشتر از حدود 5.4 زرد میباشد.

در PHهای کمتر ، قرمز و آبی ترکیب شده و رنگ بنفش ایجاد میکنند و در PHهای بیشتر ، زرد و آبی ترکیب شده و رنگ سبز ایجاد میکنند. دیدن تغییر رنگ بنفش به سبز ، آسانتر از تشخیص تغییر رنگ قرمز به زرد در شناساگر متیلن سرخ تنهاشت.




معرفهای معروف PH

شناساگر
رنگ اسیدی دامنه PH برای تغییر رنگ رنگ قلیایی
آبی تیمول قرمز 1.2 - 2.8 زرد
متیل اورانژ قرمز 3.1 - 4.5 زرد
سبز برموکروزول زرد 3.8 - 5.5 آبی
سرخ متیل قرمز 4.2 - 6.3 زرد
لیتموس قرمز 5 - 8 آبی
آبی برمتیمول زرد 6 - 7.6 آبی
آبی تیمول زرد 8 9.6 آبی
فنل فتالین بیرنگ 8.3 - 10 قرمز
زرد آلیزارین زرد 10 - 12.1 ارغوانی کم رنگ
تیمول فتالئین بیرنگ 9.3 - 10.5 آبی
ایندوفنول قرمز 7.1 - 9.1 آبی
برموفنول آبی زرد 3 - 4.6 ارغوانی
آزو بنفش زرد 13 – 11 بنفش
متیل بنفش زرد 0.15 - 3.2 بنفش
1. واکنشهای خنثی شدن یا واکنشهای اسید و باز 2. واکنشهای رسوبی 3. واکنشهایی که تولید ترکیبات کمپلکس میکنند. OH- + H3O+ -----> 2H2O Ka شناساگر برابر غلظت +H و PKa = PH است. در نتیجه PH ای که در آن یک شناساگر که PKa آن نزدیک PH نقطه همارزی تیتراسیون است، تغییر رنگ شناساگر در نزدیک نقطه تعادل ، امکانپذیر میباشد.
                                                                         
 
 
 
تهيه كنندگان
فرحناز اسمعيلي       890180520
پريسا مسافر           890180669                                       

 تاريخ انجام آزمايش              26/1/91




تاریخ: 7 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

 

"بسم الله الرحمن الرحیم"

 
 
 

عنوان آزمایش: تیتراسیون

 

گروه 1

 

اعضای گروه:سارا سهرابی نژاد،فروغ جعفری

 

رشته تحصیلی:مهندسی شیمی

 

نام استاد: سرکار خانم شکیبا زاده

 

ساعت کلاس:12-8

 
 
 
 
 
 
 

 مقدمه:

 

تیتراسیون یا سنجش حجمی عملی است که محلول به تدریج به نمونه اضافه می شود،و غلظت نامعلوم ماده ای توسط یک محلول استاندارد که غلظتش معلوم است تعیین می گردد.

 

غالباً ممکن است برای تجزیه کمی یک جسم محلول به آن یک ماده شیمیایی دیگر با غلظت مشخص که با ماده مورد نظر وارد عمل شود اضافه نمود.در صورتیکه حجم محلول اضافه شده برای کامل شدن واکنش با نمونه مورد تجزیه قابل اندازه گیری باشد،غلظت نمونه را می توان محاسبه کرد.تجزیه ای از این نوع را که محور اندازه گیری حجم محلول لازم در طول تجزیه می باشد به عنوان تجزیه دو محلولی که در طول تیتراسیون استفاده می شود به شرح زیر است.

 
 
 

تیترانت(Titrant)

 

تیترانت محلولی است که به تدریج به محلول دوم اضافه می شود و این محلول غالباً در بورت قرار دارد.

 

همانطوریکه می دانید حجم بورت دقیقاً کالیبره شده است و می توان حجم تیترانت اضافه شده در طول تیتراسیون را با آن اندازه گیری نمود.محلول دومی که در طول تیتراسیون به کار می رود تیتراند (titrand)است که تیترانت به آن اضافه می شود و غالباً در ارلن مایر قرار دارد.حجم تیترانت لازم برای کامل شدن واکنش با تیتراند را نقطه اکی والان تیتراسیون می نامند.

 

این نقطه را می توان با تغییر رنگی که از یک معرف رنگی حاصل می شود (این معرف قبل از شروع تیتراسیون اضافه می شود.)یا به روشهای دستگاهی که با اندازه گیری خواص فیزیکی تیتراند همراه است،مشخص نمود.گاهی اوقات بدون استفاده از معرف یا روشهای دستگاهی ،تیترانت یا تیتراند خود در طول عمل تیتراسیون در نقطه اکی والان تغییر رنگ می دهند.

 

برای تیتراسیون یک محلول آنرا در یک بشر و یا ارلن مایر می ریزیم .در صورتیکه از بشر استفاده نمائیم همیشه باید برای هم زدن محلول از میله همزن استفاده کنیم.محلولی که از بورت به داخل بشر یا ارلن اضافه می شود نباید در محلول جمع شده بلکه در تمام طول مدت تیتراسیون محلول را باید به هم زده تا قطرات کاملاً در تمام نقاط آن پخش شوند.

 

نوک بورت نباید از بشر خیلی فاصله داشته باشد به طوریکه پس از افتادن هر قطره به اطراف پخش شودو تیتراسیون در ارلن مایر خطر

 

پاشیده شدن مخلوط به اطراف و با تبخیر شدن محلول را می کاهد به علاوه برای به هم زدن محلول داخل ارلن احتیاج به میله همزن نیست و با حرکت دورانی می توان محلول را در ضمن تیتراسیون به هم زده همچنین در مواردی که ناچار باشیم محلول را در ضمن تیتراسیون بجوشانیم بهتر است از ارلن مایر استفاده شودو مثلاً اگر بخواهیم گاز کربنیک محلول خاج شود باید آن را با مقدار زیادی اسید در ارلن مایر بجوشانیم .

 

در تیتراسیون ها بهتر است محلول تیترشونده را بدون دقت زیاد تا نقطه انتهایی تیتر کنیم و به طور تقریب مقدار لازم از تیتر کننده را که باید در تیتراسیون محلول مصرف شود تخمین بزنیم.

 

نزدیک خاتمه عمل باید شیر بورت را به طور آهسته و آن اندازه باز نمود که فقط حجم کمتراز یک قطره از محلول بیرون آمده و چسبیده به نوک بورت باقی بماندو این حجم که با میله همزن و با چسباندن جدار ارلن به نوک بورت می توان دریافت نموده و دور دیواره ظرف را پس از دریافت قطره باید با آب مقطر شستشو داد.به طوریکه هیچ مقدار ازمعرف بر روی جدار ظرف باقی نماند. اگر نقطه پایان عمل تیتراسیون مسلم نشده باشد بورت را خوانده و سپس یک قطره دیگر از معرف اضافه می کنیم و می بینیم آیا تغییر محسوسی در محلول داده میشود یاخیر.

 

تیتراسیون باید در نور خوب و مناسبی انجام گیرد.نور مصنوعی اغلب خوبی نبوده و مشاهده تغییررنگ در مقابل آن مشکل می باشد.نور مستقیم خورشید به علت درخشش زیاد و از طرفی به علت اینکه گاهی اوقات در ترکیب محلول تغییر شیمیایی ایجاد می کند(مثلاً در تیتراسیون نقره و یا برخی از تیتراسیونهای یدومتری)مناسب نمی باشد. بهترین نور،نور مستقیم روز و نور لامپ های فلوئور سنت می باشد.

 

زیر ظرف محتوی محلول را که میخواهیم تیتر کنیم معمولاًباید یک زمینه سفید مثلاًیک کاشی سفید بزرگ و یا یک ورق کاغذ قرار بدهیم تا تغییر رنگ خاتمه عمل به وضوح قابل تشخیص باشد در مورد تیتراسیون محلول همواره بهتر است که از یک محلول شاهد استفاده شود. محلول شاهد باید تقریباً شامل همان حجم و همان ترکیب از محلول تیتر شده در پایان تیتراسیون باشد. همچنین مقدار معرف افزوده شده باید در هردو یکسان باشد در این صورت نقطه پایان لحظه ای است که رنگ محلول مانند رنگ شاهد شود.

 

پس از هر تیتراسیون محلول باقیمانده در بورت را باید دور ریخت.(هرگز نباید آنرا به بطری برگرداند.)و بعد بورت را ابتدا با آب و سپس با آب مقطر شسته و دهانه آنرا با یک بشر کوچم وارونه بست تا گرد و غبار وارد آن نشود.محلول نباید برای مدت زیادی به خصوص اگر قلیایی باشد در بورت باقی بماند.

 
 
 
 
 
 
 
 
 

ترازو هاییکه در این آزمایشگاه از آنها استفاده می کنید دو نوع هستند:

 

1.ترازو برقی معمولی که تا یک صدم گرم دقت دارد و در اندازه گیری های تقریبی به کار می رود. باید توجه داشت که کلیه توزین هایی که توسط این ترازو انجام می گیرد مطلقاًدر محاسبات به کار نمی رود.

 
 

2.ترازوی حساس تجزیه((Analytical balance))که تا دهم میلی گرم را اندازه گیری میکند و کلیه توزین هایی که با این ترازو انجام می گیرد در محاسبات به کار می رود.سیستم این ترازو الکترونیکی است.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

معمولاً اندازه گیری حجم تیترانت به کمک بورت و حجم تیتراند به کمک پیپت ژوژه تا چهار رقم معنی دارد.

 

غالباًدر تیتراسیون محاسبات به دو صورت انجام میگیرد.در یکی غلظت محلول تیترانت مجهول است که بایستی تعیین شود و در دیگری غلظت محلول تیترانت معلوم است و مقدار نمونه مورد تجزیه در تیتراند تعیین می گردد.

 

در صورتیکه غلظت تیترانت معلوم نباشد می توان با شرکت دادن تیترانت در یک عمل تیتراسیون با به کار بردن یک استاندارد اولیه غلظت آنرا تعیین نمود.این عملا را استاندارد کردن و محلول تیترانت را استاندارد ثانویه می نامند.استاندارد اولیه یک ترکیب شیمیایی است که میتواند در طول تیتراسیون با تیترانت واکنش شیمیایی دهد. این ترکیب بایستی پایدار،خالص با وزن مولکولی معلوم بدون هیچگونه جذب رطوبت در هوا باشد.معادله واکنشی که استاندارد اولیه با تیترانت می دهد بایستی از لحاظ موازنه شیمیایی معلوم باشد.

 

معادله واکنشی که استاندارد اولیه با تیترانت میدهد بایستی از لحاظ موازنه شیمیایی معلوم باشد.

 

بهتر است استاندارد اولیه جامدی با جرم مولکولی بالا باشد تا در توزین حداکثر دقت در تعداد مولهای ثابت برکیب حاصل گردد.به علت توزین ساده تر جامدات نسبت به مایعات معمولاً بهتر است استاندارد اولیه از جامدات باشد.

 

مقداری از استاندارد اولیه که با ترازوی حساس تجزیه اندازه گیری می شود،دقتی نزدیک به 0.1میلی گرم دارد و دقت جرم اندازه گیری شده حدود 0.2+،-میلی گرم می شود. که میتوان با توجه به حجم بالن ژوژه ای که این محلول در آن تهیه میشود غلظت دقیق استاندارد اولیه را به دست آورد.

 
 

واکنش خنثی شدن:

 
 


شامل تیتر کردن قلیا با اسید استاندارد(اسیدیمتری)و تیتر کردن اسید با قلیای استاندارد (آلکالیمتری)می باشد.بطور کلی این واکنشها در برگیرنده ترکیب یونهایOH-وH+ برای تشکیل آب می باشند.

 

معمولاً تیترانتی که برای تجزیه حجمی در واکنش خنثی اسید و باز به کار میرود اسید قوی و یا باز قوی می باشد.عموماًمحلول هیدروکسید سدیم برای تیتراسیون اسیدها و هیدروکلرویک اسید برای تیتراسیون بازها به کار می رود.اگر چه این دو محلول شرایط کامل استاندارد اولیه را ندارند و نمی توان از آنها به عنوان استاندارد اولیه استفاده نمود،لکن به علت پایداری بالایی که دارند می توان آنها را بعد از استانداردنمودن در مدت زمانی طولانی بدون تغییر غلظت نگهداری کرد.

 

از سایر اسیدها و بازهای قوی نیز به عنوان تیترانت در واکنشهای اسید و باز استفاده می شود.به منظور جلوگیری از خطاهای تجربی که در یک تیتراسیون صورت میگیرد بایستی حداقل سه مرتبه یک نمونه را سنجید و میانگین نتایج حاصل را به دست آورد.

 
 
 

شرح آزمایش 1:

 

هدف:تعیین نرمالیته ی سود سوزآور

 

در این آزمایش سودسوز آور به عنوان مجهول در نظر گرقته می شود.

 

که آن را در بالن ژوژه ی 100به حجم می رسانیم.سپس هموژن کرده و با پیپت حبابدار،10میلی لیتر برمیداریم،در ارلن ریخته ،و1 تا 2قطره شناساگر فنول فتالئین به آن اضافه کرده و از گلوگاه ارلن می چرخانیم تا به رنگ ارغوانی در آید.

 

اسید مورد نظر در بورت می باشد،تیتراسیون را شروع کرده و ادامه میدهیم تا جایی که محلول داخل ارلن بی رنگ شود،سپس حجم(v)اسید مصرفی ار از روی بورت می خوانیم،پس از سه بار آزمایش و اطمینان یافتن ازصحت عدد حجم بدست آمده،به کمک فرمول زیر محاسبات را انجام می دهیم.(چنانچه در هر آزمایش سه عدد متفاوت ونزدیک به هم بدست آوردیم،میانگین آنها راگرفته و جایگذاری می کنیم.)

 

اطلاعات:(نرمالیته هیدروکلریک اسید:0.1)

 

اسید را به عنوان ماده ی1و سودسوزآور را به عنوان ماده ی2 در نظر میگیریم.

 

N1V1=N2V2

 

(0.1)*(6.3)=N2*(10)

 

(o.63)=N2*(10)

 

N2=0.063     n

 

به این ترتیب نرمالیته ی سود سوز آور بدست می آید.

 
 
 
 
 
 
 
 

شرح آزمایش 2:

 

هدف:تعیین درصد خلوص یک ماده ی نامعلوم(در این آزمایش اسید استیک به عنوان مجهول در نظر گرفته می شود)

 

برای انجام آزمایش ابتدا باید محلول سود 0.1نرمال تهیه کنیم.واز آنجا که N=C/E،خواهیم داشت:

 

0.1=C/(40)

 

C=4 gr

 

4       1000

 

X       100

 
 

X=0.4 gr

 

به این ترتیب 0.4 گرم NaOH را توسط ترازو وزن کرده،سپس در یک بشر کوچک حل نموده سپس در بالن ژوژه ی100 به حجم می رسانیم.بدین ترتیب،سود 0.1نرمال تهیه کرده ایم،وداخل بورت می ریزیم.سپس بالن ژوژه ی50 را روی ترازو قرار داده،وزنش را صفر میکنیم و 5 گرم اسید استیک درون آن ریخته و به حجم می رسانیم.

 

10میلی لیتر از اسید را برداشته در ارلن ریخته ،به اضافه ی2 قطره شناساگر فنول فتالئین و هموژن می کنیم.

 

اکنون تیتراسیون را شروع کرده و حجم مصرفی سود را پس از سه بار آزمایش و رسیدن به نقطه ی هم ارزی از بورت می خوانیم و در فرمول زیر قرار میدهیم.

 

(سود سوز آور:ماده ی1)

 

(اسید استیک:ماده ی2)

 

N1V1=N2V2

 

(0.1)*(5.4)=N2*(10)

 

(0.54)=N2*(10)

 

N2=0.054

 

سپس داریم:

 

N2=C/E

 

0.054=C/60

 

C=3.24 gr

 

3.24       1000                                           x=0.162 gr

x           50  
 

 درصد خلوص=مقدار ماده ی مورد نظر به صورت خالص/جرم کل ماده

 
 
 

                 

P=(0.162)/(5)=0.0324
(0.0324)*(100)=3.24%





تاریخ: 6 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

دوستان عزیز

با عرض پوزش

دسترسی به ایمیل در حال حاضر غیر ممکن شده

لطفا در صورت عدم اپلود گزارشکارها در وبلاگ لطفا کپی گزارش خودرا در روز ازمایش خود به همراه داشته باشید.

با تشکر

شکیبازاده




تاریخ: سه شنبه 5 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط رومینا

  

 

 

                نام استاد:دكتر شكيبا زاده

               دانشجويان:سيد محمد امين اجاق

                   مريم السادات مشهدي

                        گروه 9

 

هدف آزمایش:

آشنایی با روش های حجمی و روش های تیتر کردن و تیتر کردن اسید وباز

 

تیتراسیون:

روشی که توسط آن ، محلولی با غلظت مشخص به محلولی دیگر اضافه می‌شود تا واکنش شیمیایی بین دو ماده حل شده کامل گردد، تیتراسیون نامیده می‌شود.

 

مقدمه :

تیتر کردن از روش‌های تجزیه حجمی است. در تجزیه حجمی ابتدا جسم را حل کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده می‌شود، می‌سنجند. در تیتراسیون محلول استاندارد به‌طور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه می‌شود.

افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه می‌یابد تا مقدار آن از نظر اکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است. این نقطه را نقطه پایان عمل از نظر تئوری یا نقطه هم ارزی نیز می‌گویند.

 

روش تیتر کردن :

در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته می‌شود، می‌افزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد تا واکنش شیمیایی بین محلول استاندارد و تیتر شونده کامل شود. سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب می‌کنند.

 

یک مثال :

نقطه اکی‌والان در عمل تیتر کردن NaCl با نقره تیترات وقتی مشخص می‌شود که برای هر وزن فرمولی -Cl در محیط یک وزن فرمول +Ag وارد محیط عمل شده باشد و یا در تیتر کردن ، سولفوریک اسید (H2SO4 ) با سدیم هیدروکسید ( NaOH ) نقطه اکی‌والان وقتی پدید می‌آید که دو وزن فرمولی اسید و دو وزن فرمولی باز وارد محیط عمل شوند.

 

تشخیص نقطه اکی‌والان :

نقطه اکی‌والان در عمل بوسیله تغییر فیزیکی ( مثلا تغییر رنگ ) شناخته می‌شود. نقطه ای که این تغییر رنگ در آن روی می‌دهد، نقطه پایان تیتر کردن است. در تیتراسیون اسید و باز شناساگرها برای تعیین زمان حصول نقطه اکی‌والان بکار می‌روند. تغییر رنگ معرف ، نشانگر نقطه پایانی تیتراسیون می‌باشد.


انواع تیتر کردن :

بر حسب واکنش‌هایی که بین محلول تیتر شونده و استاندارد صورت می‌گیرد، تجزیه‌های حجمی (تیتراسیون) به دو دسته تقسیم می‌شوند:

  • روش‌هایی که بر اساس ترکیب یون‌ها هستند. یعنی تغییر ظرفیت در فعل و انفعالات مربوط به آن صورت نمی‌گیرد. این روش‌ها عبارت اند از:
  1. واکنش‌های خنثی شدن یا واکنش‌های اسید و باز
  2. واکنش‌های رسوبی
  3. واکنش‌هایی که تولید ترکیبات کمپلکس می‌کنند.

تیتر کردن واکنش های اسید و باز یا خنثی شدن :

تیتر کردن ، عبارت است از تعیین مقدار اسید یا باز موجود در یک محلول که با افزایش تدریجی یک باز به غلظت مشخص یا بر عکس انجام می‌گیرد. موقعی که محلول یک باز دارای یونهای -OH است به محلول اسید اضافه کنیم، واکنش خنثی شدن انجام می‌شود: ‌

 

OH- + H3O+ -----> 2H2O

 

 

محاسبات :

معمولا حجم مشخص (V) از محلول اسید با نرمالیته مجهول (N) انتخاب کرده ، به‌کمک یک بورت مدرج به‌تدریج محلو ل یک باز به نرمالیته مشخص (N) به آن اضافه می‌کنند. عمل خنثی شدن وقتی کامل است که مقدار اکی‌والان گرم های باز مصرفی برابر مقدار اکی‌والان گرم های اسید موجود در محلول شود.

برای این که عمل تیتراسیون بدقت انجام شود، باید عمل افزایش محلول باز درست موقعی متوقف گردد که تساوی فوق برقرار شود. روش معمول و همگانی برای تعیین پایان تیتراسیون استفاده از شناساگرهاست. دستگاه PH متر نیز برای محاسبات دقیق در تعیین نقطه اکی والان کاربرد دارد.

وسایل و مواد مورد نیاز:

1. بورت 50 میلی لیتری

2. بالون ژوژه 100 میلی لیتری و50 میلی لیتری

3. ریز مایر 250 میلی لیتری

4. بشر 100 میلی لیتری

5. ترازوی دقیق

 

 

6. تیترازول کلرید ریک اسید 1/0 نرمال

7. سود

8. اگزاليك اسيد

9. فنول فتالئین

 

شرح آزمایش 1 :

 ابتدا بورت را برداشته آن را با آب مقطر خوب  می شوییم سپس برای این که  سود توسط آب مقطر درون بورت رقیق نشود ، سه الی چهار بار بورت را با سود شست وشو می دهیم .

حال توسط مزور 10 میلی لیتری  HCl   1/10  نرمال را برداشته درون ارلن خالی می کنیم  و چند قطره فنول فتالئین در آن می ریزیم . سپس بورت را تا صفر آن پر از NaOH  کرده و آن را به پایه می بندیم  ارلن را در زیر بورت قرار می دهیم  برای این که تغیر رنگ را بهتر تشخیص دهیم  یک برگ کاغذ سفید رنگ را در زیر ارلن قرار می دهیم .

شیر بورت را باز کرده  به صورتی که قطره قطره NaOH   درون ارلن بریزد و در هنگام خالی کردن NaOH   در ارلن ارلن را با دست راست تکان می دهیم تا NaOH  سریع تر با HCl  خنثی شود . مشاهده کردیم که  هر قطره سود که در HCl  می ریزد  رنگ آن برای چند  لحظه صورتي شده  ودوباره شفاف می شود  آن قدر سود را اضافه می کنیم تا رنگ محلول به ، صورتی کم رنگ  که پایدار باشد و پس از مدتی رنگ محلول شفاف نشود تغییر کند در آن لحظه شیر بورت را می بندیم و ارلن را از زیر بورت خارج می کنیم  ومقدار  حجم  NaOH  مصرفی را یاداشت می کنیم که حجم آن برابر با  ml 2.9 شد.

حال با استفاده از فرمول روبرو نرمالیته سود را حساب می کنیم :

                                   N(HCl)*V(HCl)=N(NaOH)*V(NaOH)--->0.1*10=N(NaOH)*2.9

N(NaOH)=1/2.9=0.35                                     

نتیجه آزمایش:  از آزمایش بالا نتیجه می گیریم که درتیتر کردن اسید باز باید اکیوالان ها با هم برابر باشد ودر واقع مول های اسید وباز با هم برابر باشد و دراین صورت واکنش خنثی است و پس از تغیر رنگ محلول نقطه پایان بدست می آید که محلول در این لحظه بازی میشود

 

شرح آزمایش2  :

10 ميلي ليتراگزاليك اسيد  را در داخل  يك بشر 100 ميلي ليتري تميز كه آن را  قبلاً با آب مقطر و آب شهري شستيم مي ريزيم . سپس درون آن يكي دو قطره فنول فتالين مي چكانيم بورت را برداشته آن را با آب مقطر خوب  می شوییم سپس برای این که  سود توسط آب مقطر درون بورت رقیق نشود ، سه الی چهار بار بورت را با سود شست وشو می دهیم بورت را تا ص بندیم  ارلن را در زیر بورت قرار می دهیم  برای این که تغیر رنگ را بهتر تشخیص دهیم  یک برگ کاغذ سفید رنگ را در زیر ارلن قرار می دهیم .

شیر بورت را باز کرده  به صورتی که قطره قطره NaOH   درون ارلن بریزد و در هنگام خالی کردن NaOH   در ارلن ارلن را با دست راست تکان می دهیم تا NaOH  سریع تر با COOCCOOH  خنثی شود. در لحظه ي تغيير رنگ مقدار  حجم  NaOH  مصرفی را یاداشت می کنیم که حجم آن برابر با  ml 3.8 شد.

    

                                                                                 N(COOCCOOH)*V(COOCCOOH)=N(NaOH)*V(NaOH)---->N(COOCCOOH)*10=0.35*3.8

N(COOCCOOH)=0.133 mol/lit

 

 

 




تاریخ: 4 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

تيتراسيون اسيد-باز تيتراسيون: روشي که توسط آن ، محلولي با غلظت مشخص به محلولي ديگر اضافه مي‌شود تا واکنش شيميايي بين دو ماده حل شده کامل گردد، تيتراسيون ناميده مي‌شود. تيتر کردن از روش‌هاي تجزيه حجمي است. در تجزيه حجمي ابتدا جسم را حل کرده و حجم معيني از محلول آن را با محلول ديگري که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد ناميده مي‌شود، مي‌سنجند. در تيتراسيون محلول استاندارد به‌طور آهسته از يک بورت به محلول حاوي حجم مشخص يا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه مي‌شود. افزايش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه مي‌يابد تا مقدار آن از نظر اکي‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکي‌والان نقطه اي است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شيميايي برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است. اين نقطه را نقطه پايان عمل از نظر تئوري يا نقطه هم ارزي نيز مي‌گويند. روش تيتر کردن: در عمل تيتر کردن ، محلول استاندارد را از يک بورت به محلولي که بايد غلظت آن اندازه گرفته مي‌شود، مي‌افزايند و اين عمل تا وقتي ادامه دارد تا واکنش شيميايي بين محلول استاندارد و تيتر شونده کامل شود. سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تيتر شونده ، غلظت محلول تيتر شونده را حساب مي‌کنند. تشخيص نقطه اکي والان: نقطه اکي‌والان در عمل بوسيله تغيير فيزيکي ( مثلا تغيير رنگ ) شناخته مي‌شود. نقطه اي که اين تغيير رنگ در آن روي مي‌دهد، نقطه پايان تيتر کردن است. در تيتراسيون اسيد و باز شناساگرها براي تعيين زمان حصول نقطه اکي‌والان بکار مي‌روند. تغيير رنگ معرف ، نشانگر نقطه پاياني تيتراسيون مي‌باشد. تيتر کردن واکنش هاي اسيد و باز يا خنثي شدن: تيتر کردن ، عبارت است از تعيين مقدار اسيد يا باز موجود در يک محلول که با افزايش تدريجي يک باز به غلظت مشخص يا بر عکس انجام مي‌گيرد. موقعي که محلول يک باز داراي يونهاي OH- است به محلول اسيد اضافه کنيم، واکنش خنثي شدن انجام مي‌شود: OH- + H3O+ -----> 2H2O شناساگرها: شناساگرها اسيدها و بازهاي ضعيفي هستند که در مقابل تغيير PH تغيير رنگ مي دهند و رنگ شکل ملکولي انها با شکل يوني انها متفاوت است. در حالت کلي ، شناساگرها ماده اي رنگي است که معمولا از مواد گياهي اخذ مي‌شوند و مي‌توانند به شکل اسيدي يا بازي موجوديت يابند. شناساگرها براي شناسايي اسيدها و بازها به ما کمک مي‌کنند. براي تعيين نقطه پايان در حين تيتر کردن از ترکيبات شيميايي مشخص استفاده مي‌شود که در نزديکي نقطه تعادل در اثر تغيير غلظت مواد تيترشونده شروع به تغيير رنگ مي‌کنند. اين ترکيبات ، مواد رنگي شناساگر مي‌باشند. به عبارتي ديگر ، شناساگرها ماده اي رنگي هستند که رنگ آنها در محيط اسيدي و قليايي با هم تفاوت دارد. کاربرد شناساگرها: يکي از ساده ترين راه تخمين کمي PH ، استفاده از يک شناساگر است. با افزودن مقدار کمي از يک شناساگر به يک محلول ، تشخيص اسيدي يا بازي بودن آن ممکن مي‌شود. در صورت مشخص بودن PH ، تغيير شناساگر از يک شکل به شکل ديگر ، با توجه به رنگ مشاهده شده ، مي‌توان تعيين کرد که PH محلول کم‌تر يا بيشتر از اين مقدار است. شيميدان‌ها از اين گونه مواد براي شناسايي اسيدها و بازها کمک مي‌گيرند. شناساگرهاي زيادي وجود دارد که معروفترين آنها ليتموس (تورنسل) است که در محيط اسيدي ، قرمز ، در محيط بازي ، آبي و در حدود خنثي بنفش رنگ است. تغيير رنگ آن در نزديکي PH برابر 7 رخ مي‌دهد. در هر حال تغيير رنگ ناگهاني نيست. فنل فتالئين ، معرف ديگري است که بيشتر براي بازها قابل استفاده است. اين ماده جامدي سفيد رنگ است که در آزمايشگاه محلول الکلي آن را بکار مي‌برند. اين محلول در محيط اسيدي رنگ و در محيط قليايي رقيق ارغواني است. مي‌توان از آب کلم سرخ نيز به‌عنوان يک شناساگر اسيد و باز استفاده کرد. از آميختن شناساگرهاي مختلف با يکديگر نوار کاغذي بدست مي‌آيد که با يک مقياس رنگ مقايسه‌اي همراه است و براي اندازه گيري‌هاي تقريبي PH بطور گسترده کاربرد دارد. انواع گوناگوني از ترکيبات ، هم سنتزي و هم طبيعي وجود دارند که بر حسب PH محلولي که در آن حل مي‌شوند، رنگ متفاوتي به خود مي‌گيرند. بعضي از اين مواد هزاران سال است که براي نشان دادن خصلت اسيدي يا بازي آب‌ها بکار گرفته شده‌اند. اين ترکيبات همچنين براي شيميدان عصر حاضر که از آنها براي تخمين PH محلول‌ها و تشخيص نقطه پاياني در تيتراسيون‌هاي اسيد – باز سود مي‌برند، اهميت زيادي دارند. رنگ شناساگر: محلولي که محتوي يک شناساگر باشد، با تغييرات PH ، يک تغيير پيوسته در رنگ از خود ظاهر مي‌سازد. لکن ، چشم انسان به اين تغييرات حساس نيست. نوعا از يک گونه بايد پنج تا ده برابر بطور اضافي موجود باشد تا رنگ آن گونه به چشم بيننده يک رنگ غالب به نظر آيد. افزايش بيشتر در اين نسبت هيچ تاثير قابل روئيتي ندارد. فقط در ناحيه‌اي که نسبت از پنج تا ده برابر براي يک شکل به نسبت مشابهي براي يک شکل تغيير کند، بنظر مي‌آيد که رنگ محلول تغيير کرده است. روش کار: 20 ML از محلول HCL=0.1M مولار را که تهيه کرده ايم توسط يک پيپت به درون يک ارلن ريخته و به ان 20ML اب مقطر و چند قطره(سه قطره) از معرف فنل فتالين اضافه مي کنيم . سپس يک بورت را (که قبلا با اب مقطر و مقداري از محلول استانداردمان ان را شسته ايم) پر از محلول سود استاندارد (NaoH) مي کنيم . بورت را توسط يک گيره به پايه متصل مي کنيم و ارلن حاوي محلول HCL را در زير بورت قرار مي دهيم انتهاي بورت بايد از دهانه ي ارلن مقداري فاصله داشته باشد تا بتوان به راحتي ارلن را تکان داد .شير بورت را کمي باز ميکنيم تا محلول استاندارد قطره قطره به درون ارلن بريزد .با چکيدن هر قطره ارلن را به صورت دوراني تکان ميدهيم تا محلول همگن شود اين عمل را ادامه ميدهيم تا اينکه محلول درون ارلن ارغواني رنگ شود .هنگامي که رنگ محلول ارغواني شد شير بورت را بسته وارلن را تکان مي دهيم اگر رنگ ارغواني از بين رفت قطره بعدي را اضافه ميکنيم اين کار را ادامه ميدهيم تا محلول ارغواني يکنواختي به دست بيايد . حال حجم را از روي بورت مي خوانيم و محاسبات را انجام مي دهيم. M1 V1 n1 = M2 V2 n2 (0.1).(7.4).(1) = (M2).(10).(1) M2=0.74 / 10 M2=0.074

 

 

           اعضای گروه : هلیا بهشتی فر - سمن صبری * گروه 4

 

 

                            عنوان گزارش : تیتراسیون اسید و باز




تاریخ: 4 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

به نام خدا

تیتراسیون:

تیتراسیون عبارت است از برابر کردن یک محلول با محلول دیگر از نظر شیمیایی. در تیتراسیون معمولا مقدار معینی از یک محلول را در یک بشر یا ارلن مایر ریخته و محلول دیگر را به آرامی روی آن می افزایند تا از نظر شیمیایی  محلول ها یکی شوند،یعنی نقطه تعادل فرا رسد .افزایش محلول استاندارد آنقدر ادامه می ‌یابد تا مقدار آن از نظر اکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود . نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است . این نقطه را نقطه پایان عمل از نظر تئوری یا نقطه هم ارزی نیز می‌گویند .

 در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته ‌شود  می‌ افزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد که واکنش شیمیایی بین محلول استاندارد و تیتر شونده کامل شود . سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب می‌کنن

روش تیتر کردن:

تشخیص نقطه اکی‌والان:

 

نقطه اکی‌والان در عمل بوسیله تغییر فیزیکی ( مثلا تغییر رنگ ) شناخته می‌شود . نقطه ای که این تغییر رنگ در آن روی می‌دهد ، نقطه پایان تیتر کردن است . در تیتراسیون اسید و باز شناساگرها برای تعیین زمان حصول نقطه اکی‌والان بکار می‌روند . تغییر رنگ معرف ، نشانگر نقطه پایانی تیتراسیون می‌باشد .

هنگامیکه یک محلول اسیدی یک محلول بازی را کاملا خنثی کرد . گوین تعداد اکی والان هر دو یکی است از این بیان می توان معادله زیر را نتیجه گرفت :

N1V1 = N2V2

هر محلولی با نرمالیته معینی که برای تعیین نرمالیته محلول دیگر به کار می رود، (محلول استاندارد) می گویند.

E=M.Wt

   n  

 

E: وزن اكي والاني                  M.Wt: وزن مولكولي                    n: ظرفيت

 

 n در انواع واكنش هاي شيميايي :

1-اسيد و باز ساده : تعداد H /OH

2-اكسايش-كاهش :الكترون هاي مبادله شده

3-نمك هاي فلزي : تعداد فلز *ظرفيت فلز

 

آزمايشات انجام شده:

1-تيتراسيون HCL      و     NAOH  كه دران HCL محلول استاندارد 0.1 نرمال و غلظت نامعلوم NAOH   با حجم 10 ميلي ليتر :

محلول مجهول (NAOH) راداخل ارلن ريخته و محلول معلوم (HCL) راداخل بورت ميريزيم سپس دو قطره فنول فتالين به NAOH اضافه كرده مشاهده مي شود كه محلول ارغواني شده سپس ارلن را زير بورت حاوي HCL گذاشته در حالي كه ارلن را به طور مرتب هم ميزنيم HCL راكم كم اضافه كرده تا محلول بيرنگ شود در اين لحظه واكنش به پايان رسيده و حجم اسيد مصرفي را از روي بورت مشاهده و ياد اشت ميكنيم و اين كار را براي اطمينان بيشتر سه بار تكرار ميكنيم (حداكثر خطا=0.3

حجم هاي بدت امدهرا ميانگين ميگيريم و در فرمول زير مي گذاريم تا غلظت NAOH بدست ايد .

 

N*Vاسيد=N*V باز

 

 

2-تعيين درصد خلوص اسيد استيك : (5 گرم اسيد استيك و 100 ميلي ليتر سود 0.1 نرمال )

بالن 50 را روي ترازو قرار مي دهيم وترازو را صفر ميكنيم سپس 5 گرم اسيد استيك را وزن كرده و با اب به حجم ميرسانيم و همگن ميكنيم سپس 10 ميلي ليتر از اسيد ساخته شده را با پيپت حبابدار به ارلن منتقل مي كنيم و دو قطره فنول فتالين در ارلن ريخته در اين حالت محلول بي رنگ است . سپس ارلن را زير بورت حاوي سود 0.1 نرمال (0.4 گرم بر ليتر سود ) گذاشته و تيتراسيون را تا لحظه اي كه رنگ محلول داخل ارلن به رنگ صورتي كمرنگ و ثابت در ايد ادامه مي دهيم بعد از اتمام واكنش حجم مصرفي را از روي بورت مي خوانيم و در فرمول بالا گذاشته و نرماليته اسيد استيك را محاسبه مي كنيم  و غلظت معمولي ان رااز حاصلضرب نرماليته در وزن اكي والاني بدست مي اوريم و با توجه به غلظت معمولي جرم ان را در 50 ميلي ليتر محاسبه كرده و درصد خلوص ان را بدست مي اوريم .

<span lang="AR-SA" style="font-size:12.0pt;font-family:"Arial","sans-serif";mso-ascii-theme-font: minor-bidi;mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-hansi-theme-font:minor-bidi; mso-bidi-font-family:Arial;mso-bidi-theme-font:minor-bidi




تاریخ: 4 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

 

به نام خدا
 
گروه 6: الناز انتظاري و زهرا كياني            
موضوع : تيتراسيون
 
 
 
 
 مقدمه:
تیتر کردن از روش‌های تجزیه حجمی است. در حجمی تجزیه ابتدا جسم را حل کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده می‌شود، می‌سنجند. در تیتراسیون محلول استاندارد به‌طور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه می‌شود. افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه می‌یابد تا مقدار آن از نظر اکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است. این نقطه را نقطه پایان عمل از نظر تئوری یا نقطه هم ارزی نیز می‌گویند.
 روش تیتر کردن:
 در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته می‌شود، می‌افزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد تا واکنش شیمیایی بین محلول استاندارد و تیتر شونده کامل شود. سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب می‌کنند.
تشخیص نقطه اکی‌والان
 نقطه اکی‌والان در عمل بوسیله تغییر فیزیکی ( مثلا تغییر رنگ ) شناخته می‌شود. نقطه ای که این تغییر رنگ در آن روی می‌دهد، نقطه پایان تیتر کردن است. در تیتراسیون اسید و باز شناساگرها برای تعیین زمان حصول نقطه اکی‌والان بکار می‌روند. تغییر رنگ معرف ، نشانگر نقطه پایانی تیتراسیون می‌باشد.
روشهایی که بر اساس انتقال الکترون هستند؛ مانند واکنش‌های اکسایش و کاهش تیتر کردن واکنش های اسید و باز یا خنثی شدن تیتر کردن ،
عبارت است از تعیین مقدار اسید یا باز موجود در یک محلول که با افزایش تدریجی یک باز به غلظت مشخص یا بر عکس انجام می‌گیرد. موقعی که محلول یک باز دارای یونهای -OH است به محلول اسید اضافه کنیم، واکنش خنثی شدن انجام می‌شود OH- + H3O+ -----> 2H2O محاسبات معمولا حجم مشخص (V) از محلول اسید با نرمالیته مجهول (N) انتخاب کرده ، به‌کمک یک بورت مدرج به‌تدریج محلو ل یک باز به نرمالیته مشخص (N) به آن اضافه می‌کنند. عمل خنثی شدن وقتی کامل است که مقدار اکی‌والان گرم های باز مصرفی برابر مقدار اکی‌والان گرم های اسید موجود در محلول شود. برای این که عمل تیتراسیون بدقت انجام شود، باید عمل افزایش محلول باز درست موقعی متوقف گردد که تساوی فوق برقرار شود. روش معمول و همگانی برای تعیین پایان تیتراسیون استفاده از شناساگرهاست... آب ، حلال معمول برای تیتراسیون خنثی‌شدن است، زیرا بسادگی در دسترس و ارزان و غیرسمی است.
محلولهای استاندارد
 محلولهای استاندارد بکار گرفته شده در تیتراسیونهای خنثی شده ، اسیدهای قوی یا بازهای قوی هستند. زیرا این اجسام در مقایسه با اسیدهای ضعیف و بازهای ضعیف بطور کاملتر با حلال واكنش دهند.
بطور کلی ، شناساگرهای اسید و باز ، اسیدها و بازهای ضعیف آلی هستند که بسته به تفکیک یا تجمع ، متحمل تغییرات ساختاری درونی می‌شوند که به تغییر در رنگ منجر می‌شود.
چگونگی تغییر رنگ یک شناساگر
 شناساگرها ، اسیدها یا بازهای ضعیفی هستند و چون اکثر آنها شدیدا رنگی هستند، در هر اندازه گیری PH چند قطره از محلول رقیق شناساگر کافی می‌باشد.
اهمیت استفاده از شناساگر مناسب در تیتراسیون
 با استفاده از انواع شناساگر ، می‌توان PH یک محلول را تعیین کرد. برای این کار لازم است محدوده PH تغییر رنگ شناساگر را بدانیم. در تیتراسیونهای اسید و باز هم لازم است که PKa شناساگر مورد استفاده به PH محلول مورد نظر نزدیک باشد، در غیر اینصورت آزمایش همراه با خطا خواهد بود. اگر شناساگر قبل از نقطه هم‌ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان کمتر از نقطه هم‌ارزی (خنثی شدن اسید یا باز) است و اگر شناساگر بعد از نقطه هم ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان بیشتر از نقطه هم ارزی است.
E=M.Wt
   n  
 
E: وزن اكي والاني                  M.Wt: وزن مولكولي                    n: ظرفيت
 
 n در انواع واكنش هاي شيميايي :
1-اسيد و باز ساده : تعداد H /OH
2-اكسايش-كاهش :الكترون هاي مبادله شده
3-نمك هاي فلزي : تعداد فلز *ظرفيت فلز
 
آزمايشات انجام شده :
1-تيتراسيون HCL      و     NAOH  كه دران HCL محلول استاندارد 0.1 نرمال و غلظت نامعلوم NAOH   با حجم 10 ميلي ليتر :
محلول مجهول (NAOH) راداخل ارلن ريخته و محلول معلوم (HCL) راداخل بورت ميريزيم سپس دو قطره فنول فتالين به NAOH اضافه كرده مشاهده مي شود كه محلول ارغواني شده سپس ارلن را زير بورت حاوي HCL گذاشته در حالي كه ارلن را به طور مرتب هم ميزنيم HCL راكم كم اضافه كرده تا محلول بيرنگ شود در اين لحظه واكنش به پايان رسيده و حجم اسيد مصرفي را از روي بورت مشاهده و ياد اشت ميكنيم و اين كار را براي اطمينان بيشتر سه بار تكرار ميكنيم (حداكثر خطا=0.3
حجم هاي بدت امدهرا ميانگين ميگيريم و در فرمول زيير مي گذاريم تا غلظت NAOH بدست ايد .
 
N*Vاسيد=N*V باز
 
 
2-تعيين درصد خلوص اسيد استيك : (5 گرم اسيد استيك و 100 ميلي ليتر سود 0.1 نرمال )
بالن 50 را روي ترازو قرار مي دهيم وترازو را صفر ميكنيم سپس 5 گرم اسيد استيك را وزن كرده و با اب به حجم ميرسانيم و همگن ميكنيم سپس 10 ميلي ليتر از اسيد ساخته شده را با پيپت حبابدار به ارلن منتقل مي كنيم و دو قطره فنول فتالين در ارلن ريخته در اين حالت محلول بي رنگ است . سپس ارلن را زير بورت حاوي سود 0.1 نرمال (0.4 گرم بر ليتر سود ) گذاشته و تيتراسيون را تا لحظه اي كه رنگ محلول داخل ارلن به رنگ صورتي كمرنگ و ثابت در ايد ادامه مي دهيم بع از اتمام واكنش حجم مصرفي را از روي بورت مي خوانيم و در فرمول بالا گذاشته و غلظت اسيد استيك را محاسبه مي كنيم  و غلظت معمولي ان رااز حاصلضرب نرماليته در وزن اكي والاني بدست مي اوريم و با توجه به غلظت معمولي جرم ان را در 50 ميلي ليتر محاسبه كرده و درصد خلوص ان را بدست مي اوريم .
به نام خدا
 
گروه 6: الناز انتظاري و زهرا كياني            
موضوع : تيتراسيون
 
 
 
 
 مقدمه:
تیتر کردن از روش‌های تجزیه حجمی است. در حجمی تجزیه ابتدا جسم را حل کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده می‌شود، می‌سنجند. در تیتراسیون محلول استاندارد به‌طور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه می‌شود. افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه می‌یابد تا مقدار آن از نظر اکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است. این نقطه را نقطه پایان عمل از نظر تئوری یا نقطه هم ارزی نیز می‌گویند.
 روش تیتر کردن:
 در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته می‌شود، می‌افزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد تا واکنش شیمیایی بین محلول استاندارد و تیتر شونده کامل شود. سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب می‌کنند.
تشخیص نقطه اکی‌والان
 نقطه اکی‌والان در عمل بوسیله تغییر فیزیکی ( مثلا تغییر رنگ ) شناخته می‌شود. نقطه ای که این تغییر رنگ در آن روی می‌دهد، نقطه پایان تیتر کردن است. در تیتراسیون اسید و باز شناساگرها برای تعیین زمان حصول نقطه اکی‌والان بکار می‌روند. تغییر رنگ معرف ، نشانگر نقطه پایانی تیتراسیون می‌باشد.
روشهایی که بر اساس انتقال الکترون هستند؛ مانند واکنش‌های اکسایش و کاهش تیتر کردن واکنش های اسید و باز یا خنثی شدن تیتر کردن ،
عبارت است از تعیین مقدار اسید یا باز موجود در یک محلول که با افزایش تدریجی یک باز به غلظت مشخص یا بر عکس انجام می‌گیرد. موقعی که محلول یک باز دارای یونهای -OH است به محلول اسید اضافه کنیم، واکنش خنثی شدن انجام می‌شود OH- + H3O+ -----> 2H2O محاسبات معمولا حجم مشخص (V) از محلول اسید با نرمالیته مجهول (N) انتخاب کرده ، به‌کمک یک بورت مدرج به‌تدریج محلو ل یک باز به نرمالیته مشخص (N) به آن اضافه می‌کنند. عمل خنثی شدن وقتی کامل است که مقدار اکی‌والان گرم های باز مصرفی برابر مقدار اکی‌والان گرم های اسید موجود در محلول شود. برای این که عمل تیتراسیون بدقت انجام شود، باید عمل افزایش محلول باز درست موقعی متوقف گردد که تساوی فوق برقرار شود. روش معمول و همگانی برای تعیین پایان تیتراسیون استفاده از شناساگرهاست... آب ، حلال معمول برای تیتراسیون خنثی‌شدن است، زیرا بسادگی در دسترس و ارزان و غیرسمی است.
محلولهای استاندارد
 محلولهای استاندارد بکار گرفته شده در تیتراسیونهای خنثی شده ، اسیدهای قوی یا بازهای قوی هستند. زیرا این اجسام در مقایسه با اسیدهای ضعیف و بازهای ضعیف بطور کاملتر با حلال واكنش دهند.
بطور کلی ، شناساگرهای اسید و باز ، اسیدها و بازهای ضعیف آلی هستند که بسته به تفکیک یا تجمع ، متحمل تغییرات ساختاری درونی می‌شوند که به تغییر در رنگ منجر می‌شود.
چگونگی تغییر رنگ یک شناساگر
 شناساگرها ، اسیدها یا بازهای ضعیفی هستند و چون اکثر آنها شدیدا رنگی هستند، در هر اندازه گیری PH چند قطره از محلول رقیق شناساگر کافی می‌باشد.
اهمیت استفاده از شناساگر مناسب در تیتراسیون
 با استفاده از انواع شناساگر ، می‌توان PH یک محلول را تعیین کرد. برای این کار لازم است محدوده PH تغییر رنگ شناساگر را بدانیم. در تیتراسیونهای اسید و باز هم لازم است که PKa شناساگر مورد استفاده به PH محلول مورد نظر نزدیک باشد، در غیر اینصورت آزمایش همراه با خطا خواهد بود. اگر شناساگر قبل از نقطه هم‌ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان کمتر از نقطه هم‌ارزی (خنثی شدن اسید یا باز) است و اگر شناساگر بعد از نقطه هم ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان بیشتر از نقطه هم ارزی است.
E=M.Wt
   n  
 
E: وزن اكي والاني                  M.Wt: وزن مولكولي                    n: ظرفيت
 
 n در انواع واكنش هاي شيميايي :
1-اسيد و باز ساده : تعداد H /OH
2-اكسايش-كاهش :الكترون هاي مبادله شده
3-نمك هاي فلزي : تعداد فلز *ظرفيت فلز
 
آزمايشات انجام شده :
1-تيتراسيون HCL      و     NAOH  كه دران HCL محلول استاندارد 0.1 نرمال و غلظت نامعلوم NAOH   با حجم 10 ميلي ليتر :
محلول مجهول (NAOH) راداخل ارلن ريخته و محلول معلوم (HCL) راداخل بورت ميريزيم سپس دو قطره فنول فتالين به NAOH اضافه كرده مشاهده مي شود كه محلول ارغواني شده سپس ارلن را زير بورت حاوي HCL گذاشته در حالي كه ارلن را به طور مرتب هم ميزنيم HCL راكم كم اضافه كرده تا محلول بيرنگ شود در اين لحظه واكنش به پايان رسيده و حجم اسيد مصرفي را از روي بورت مشاهده و ياد اشت ميكنيم و اين كار را براي اطمينان بيشتر سه بار تكرار ميكنيم (حداكثر خطا=0.3
حجم هاي بدت امدهرا ميانگين ميگيريم و در فرمول زيير مي گذاريم تا غلظت NAOH بدست ايد .
 
N*Vاسيد=N*V باز
 
 
2-تعيين درصد خلوص اسيد استيك : (5 گرم اسيد استيك و 100 ميلي ليتر سود 0.1 نرمال )
بالن 50 را روي ترازو قرار مي دهيم وترازو را صفر ميكنيم سپس 5 گرم اسيد استيك را وزن كرده و با اب به حجم ميرسانيم و همگن ميكنيم سپس 10 ميلي ليتر از اسيد ساخته شده را با پيپت حبابدار به ارلن منتقل مي كنيم و دو قطره فنول فتالين در ارلن ريخته در اين حالت محلول بي رنگ است . سپس ارلن را زير بورت حاوي سود 0.1 نرمال (0.4 گرم بر ليتر سود ) گذاشته و تيتراسيون را تا لحظه اي كه رنگ محلول داخل ارلن به رنگ صورتي كمرنگ و ثابت در ايد ادامه مي دهيم بع از اتمام واكنش حجم مصرفي را از روي بورت مي خوانيم و در فرمول بالا گذاشته و غلظت اسيد استيك را محاسبه مي كنيم  و غلظت معمولي ان رااز حاصلضرب نرماليته در وزن اكي والاني بدست مي اوريم و با توجه به غلظت معمولي جرم ان را در 50 ميلي ليتر محاسبه كرده و درصد خلوص ان را بدست مي اوريم .

 

 

گروه 6: الناز انتظاري و زهرا كياني            
موضوع : تيتراسيون
 
 
 
 
 مقدمه:
تیتر کردن از روش‌های تجزیه حجمی است. در حجمی تجزیه ابتدا جسم را حل کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده می‌شود، می‌سنجند. در تیتراسیون محلول استاندارد به‌طور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه می‌شود. افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه می‌یابد تا مقدار آن از نظر اکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ، مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر در محلول مجهول است. این نقطه را نقطه پایان عمل از نظر تئوری یا نقطه هم ارزی نیز می‌گویند.
 روش تیتر کردن:
 در عمل تیتر کردن ، محلول استاندارد را از یک بورت به محلولی که باید غلظت آن اندازه گرفته می‌شود، می‌افزایند و این عمل تا وقتی ادامه دارد تا واکنش شیمیایی بین محلول استاندارد و تیتر شونده کامل شود. سپس با استفاده از حجم و غلظت محلول استاندارد و حجم محلول تیتر شونده ، غلظت محلول تیتر شونده را حساب می‌کنند.
تشخیص نقطه اکی‌والان
 نقطه اکی‌والان در عمل بوسیله تغییر فیزیکی ( مثلا تغییر رنگ ) شناخته می‌شود. نقطه ای که این تغییر رنگ در آن روی می‌دهد، نقطه پایان تیتر کردن است. در تیتراسیون اسید و باز شناساگرها برای تعیین زمان حصول نقطه اکی‌والان بکار می‌روند. تغییر رنگ معرف ، نشانگر نقطه پایانی تیتراسیون می‌باشد.
روشهایی که بر اساس انتقال الکترون هستند؛ مانند واکنش‌های اکسایش و کاهش تیتر کردن واکنش های اسید و باز یا خنثی شدن تیتر کردن ،
عبارت است از تعیین مقدار اسید یا باز موجود در یک محلول که با افزایش تدریجی یک باز به غلظت مشخص یا بر عکس انجام می‌گیرد. موقعی که محلول یک باز دارای یونهای -OH است به محلول اسید اضافه کنیم، واکنش خنثی شدن انجام می‌شود OH- + H3O+ -----> 2H2O محاسبات معمولا حجم مشخص (V) از محلول اسید با نرمالیته مجهول (N) انتخاب کرده ، به‌کمک یک بورت مدرج به‌تدریج محلو ل یک باز به نرمالیته مشخص (N) به آن اضافه می‌کنند. عمل خنثی شدن وقتی کامل است که مقدار اکی‌والان گرم های باز مصرفی برابر مقدار اکی‌والان گرم های اسید موجود در محلول شود. برای این که عمل تیتراسیون بدقت انجام شود، باید عمل افزایش محلول باز درست موقعی متوقف گردد که تساوی فوق برقرار شود. روش معمول و همگانی برای تعیین پایان تیتراسیون استفاده از شناساگرهاست... آب ، حلال معمول برای تیتراسیون خنثی‌شدن است، زیرا بسادگی در دسترس و ارزان و غیرسمی است.
محلولهای استاندارد
 محلولهای استاندارد بکار گرفته شده در تیتراسیونهای خنثی شده ، اسیدهای قوی یا بازهای قوی هستند. زیرا این اجسام در مقایسه با اسیدهای ضعیف و بازهای ضعیف بطور کاملتر با حلال واكنش دهند.
بطور کلی ، شناساگرهای اسید و باز ، اسیدها و بازهای ضعیف آلی هستند که بسته به تفکیک یا تجمع ، متحمل تغییرات ساختاری درونی می‌شوند که به تغییر در رنگ منجر می‌شود.
چگونگی تغییر رنگ یک شناساگر
 شناساگرها ، اسیدها یا بازهای ضعیفی هستند و چون اکثر آنها شدیدا رنگی هستند، در هر اندازه گیری PH چند قطره از محلول رقیق شناساگر کافی می‌باشد.
اهمیت استفاده از شناساگر مناسب در تیتراسیون
 با استفاده از انواع شناساگر ، می‌توان PH یک محلول را تعیین کرد. برای این کار لازم است محدوده PH تغییر رنگ شناساگر را بدانیم. در تیتراسیونهای اسید و باز هم لازم است که PKa شناساگر مورد استفاده به PH محلول مورد نظر نزدیک باشد، در غیر اینصورت آزمایش همراه با خطا خواهد بود. اگر شناساگر قبل از نقطه هم‌ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان کمتر از نقطه هم‌ارزی (خنثی شدن اسید یا باز) است و اگر شناساگر بعد از نقطه هم ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان بیشتر از نقطه هم ارزی است.
E=M.Wt
   n  
 
E: وزن اكي والاني                  M.Wt: وزن مولكولي                    n: ظرفيت
 
 n در انواع واكنش هاي شيميايي :
1-اسيد و باز ساده : تعداد H /OH
2-اكسايش-كاهش :الكترون هاي مبادله شده
3-نمك هاي فلزي : تعداد فلز *ظرفيت فلز
 
آزمايشات انجام شده :
1-تيتراسيون HCL      و     NAOH  كه دران HCL محلول استاندارد 0.1 نرمال و غلظت نامعلوم NAOH   با حجم 10 ميلي ليتر :
محلول مجهول (NAOH) راداخل ارلن ريخته و محلول معلوم (HCL) راداخل بورت ميريزيم سپس دو قطره فنول فتالين به NAOH اضافه كرده مشاهده مي شود كه محلول ارغواني شده سپس ارلن را زير بورت حاوي HCL گذاشته در حالي كه ارلن را به طور مرتب هم ميزنيم HCL راكم كم اضافه كرده تا محلول بيرنگ شود در اين لحظه واكنش به پايان رسيده و حجم اسيد مصرفي را از روي بورت مشاهده و ياد اشت ميكنيم و اين كار را براي اطمينان بيشتر سه بار تكرار ميكنيم (حداكثر خطا=0.3
حجم هاي بدت امدهرا ميانگين ميگيريم و در فرمول زير مي گذاريم تا غلظت NAOH بدست ايد .
 
N*Vاسيد=N*V باز
 
 
2-تعيين درصد خلوص اسيد استيك : (5 گرم اسيد استيك و 100 ميلي ليتر سود 0.1 نرمال )
بالن 50 را روي ترازو قرار مي دهيم وترازو را صفر ميكنيم سپس 5 گرم اسيد استيك را وزن كرده و با اب به حجم ميرسانيم و همگن ميكنيم سپس 10 ميلي ليتر از اسيد ساخته شده را با پيپت حبابدار به ارلن منتقل مي كنيم و دو قطره فنول فتالين در ارلن ريخته در اين حالت محلول بي رنگ است . سپس ارلن را زير بورت حاوي سود 0.1 نرمال (0.4 گرم بر ليتر سود ) گذاشته و تيتراسيون را تا لحظه اي كه رنگ محلول داخل ارلن به رنگ صورتي كمرنگ و ثابت در ايد ادامه مي دهيم بعد از اتمام واكنش حجم مصرفي را از روي بورت مي خوانيم و در فرمول بالا گذاشته و نرماليته اسيد استيك را محاسبه مي كنيم  و غلظت معمولي ان رااز حاصلضرب نرماليته در وزن اكي والاني بدست مي اوريم و با توجه به غلظت معمولي جرم ان را در 50 ميلي ليتر محاسبه كرده و درصد خلوص ان را بدست مي اوريم .
 

 




تاریخ: 3 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

سلامی دوباره به دانشجویان عزیز:

 هنگامی که در حال ارسال گزارس کارهای خود هستتید متنتان را با اندازه ی 12 و به رنگ مشکی ارسال کنید

با تشکر

شکیبازاده




تاریخ: جمعه 1 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط رومینا


به نام خدا

 

 

  

گزارش کار آزمایشگاه شیمی عمومی 1

  

گروه 3 :گلنار صفری و نیوشا صدرایی فر

ساعت کلاس : 13:00 الی 17:00

موضوع : تیتراسیون اسید و باز

 

 

بقیه در ادامه مطلب


ادامه مطلب...
تاریخ: 1 ارديبهشت 1391برچسب:,
ارسال توسط

 

                                     به نام خدا

فائزه پونکی

رشته مهندسی شیمی-صنایع غذایی گروه 7 ساعت 17-13

گزارش کار آزمایشگاه شیمی عمومی-تیتراسیون اسید و باز

 

 بقیه در ادامه مطلب



ادامه مطلب...
تاریخ: 30 فروردين 1391برچسب:,
ارسال توسط
آرشیو مطالب
پيوند هاي روزانه
امکانات جانبی

ورود اعضا:


نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 28
بازدید دیروز : 15
بازدید هفته : 125
بازدید ماه : 342
بازدید کل : 13664
تعداد مطالب : 220
تعداد نظرات : 46
تعداد آنلاین : 1



کد شمارش معکوس سال نو